Diplomirao na Arhitektonskom fakultetu u Beogradu 1953, doktorirao 1982. godine. U periodu 1953–60. zaposlen u nekoliko institucija za zaštitu spomenika kulture (Zavodu Vovodine u Novom Sadu /1953–54/, Saveznom institutu /1956–57/, Republičkom zavodu u Beogradu /1957–60/). Od 1960. do 1994. angažovan u nastavi na Arhitektonskom fakultetu u Beogradu, prelazi put od asistenta do redovnog profesora (izabran 1983.). Predavao, kao osnovne predmete, Arhitektura prošlosti u Jugoslaviji i Zaštita i revitalizacija graditeljskog nasleđa, učestvovao u nastavi na postdiplomskim studijama. Bavio se istraživanjem i zaštitom spomenika kulture, proučavanjem, valorizacijom, zaštitom i revitalizacijom urbanog i arhitektonskog nasleđa. Rukovodio dugogodišnjom izradom plana zaštite spomeničkog područja Starog Rasa sa Sopoćanima, kao i izradom plana zaštite i revitalizacije stare čaršije u Novom Pazaru. Dobitnik Novembarske nagrade Novog Pazara (1975), nagrade Društva konzervatora Srbije (1981) i drugih prizanja iz oblasti zaštite spomenika kulture.
Ostvarenja
Konzervacija i restauracija Petrove crkve kod Novog Pazara (1957–58)
Konzervacija i restauracija Davidovca na Limu (1958–59)
Konzervacija i restauracija crkve sv. Petra u Bijelom Polju (1961–62)
Konzervacija i restauracija Đurđevih stupova u Rasu (1960–)
Konzervacija i restauracija Smederevskog grada (1957–) i dr.
Knjige
Đurđevi stupovi u Starom Rasu, Kraljevo 1984; Revitalizacija spomenika kulture, Beograd 1986; (sa R. Nikolićem), Petrova crkva kod Novog Pazara, Beograd 1987. (izd. i na francuskom)