(1940, Beograd) |
|
||
Studirajući na ljubljanskom (prvu godinu) i beogradskom Arhitektonskom fakultetu uporedo i predano se bavi sportom, učestvujući na brojnim mačevalačkim takmičenjima u zemlji i inostranstvu. U Beogradu je diplomirao 1971. u klasi profesora Uroša Martinovića. Po završetku studija nakratko je zaposlen u “Jugoturbini” da bi 1972. prešao u arhitektonsko-urbanističku radionicu preduzeća “Energoprojekt” pod rukovodstvom Milice Šterić. Sve vreme radi kao projektant u Visokogradnji i Odseku za urbanizam i arhitekturu, a od 1982. prihvata se i upravljačkih dužnosti. Plodni stvaralački put i uspehe na javnim i pozivnim, domaćim i međunarodnim konkursima nastavlja u okviru arhitektonskog biroa “Domaa d.o.o.”, koji osniva 2003. godine. Ogleda se u širokom tipološkom spektru projektantskih zadataka počev od enterijera i stambenih zgrada preko poslovnih, hotelskih i sportskih kompleksa do objekata benzinskih stanica, čijem se projektovanju posvećuje s posebnim nadahnućem. Učestvuje i na brojnim urbanističko-arhitektonskim konkursima (Arheološki muzej u Kladovu, sa N. Krnetom, 1983, Istraživački centar Zvezdara, u timu, 1989, centar Jagodine, 1993, centar Kaljingrada u Rusiji, 1994. i dr.). Dobitnik je Velike nagrade ULUPUDS-a za projekat benzinske stanice “Jugopetrol Bor 4” (1997), nagrade mesečnika “Kuća Stil” za dizajn (1999), godišnje nagrade “Energoprojekta” za zgradu G u bloku 12 u Novom Beogradu, kao i Povelje za životno delo Asocijacije srpskih arhitekata (2011). Član je Akademije arhitekture Srbije od 2006. godine.Е-mail: office@domaa.rs |
Pingback: Zašto baš to i zašto baš tako? | AKADEMIJA ARHITEKTURE SRBIJE