Posle studija slikarstva (1942–44) na Akademiji likovnih umetnosti, upisuje se na tadašnji Arhitektonski odsek Tehničkog fakulteta u Beogradu. Po završetku studija 1951, kraće vreme je zaposlen u “Mašinoprojektu” da bi 1953. nastavio arhitektonsku praksu u Parizu. Po povratku u zemlju 1958. ponovo službuje u “Mašinoprojektu”, a od 1968. do penzionisanja u Zavodu za izgradnju grada Beograda. Dobitnik je Oktobarske nagrade grada Beograda (1972), Velike nagrade za arhitekturu SAS-a (1985) i drugih priznanja. Bavio se projektovanjem industrijskih i javnih građevina, stambenom i enterijernom arhitekturom, a na početku svoga rada i filmskom scenografijom. U vreme njenog osnivanja 1995. bio je član Saveta Akademije arhitekture Srbije.
Arhitektonska ostvarenja
Stambena zgrada sa izložbenom galerijom – Salonom Muzeja savremene umetnosti u prizemlju, u Pariskoj ulici broj 14 u Beogradu (1956–60)
Kompleks industrije “Progres” u Prizrenu (1958–68)
Enterijer “Plavog voza” (sa arhitektima Đ. Stefanovićem i N. Radanovićem, početkom pedesetih)
Enterijer hotela “Jugoslavija” u Beogradu (sa I. Antićem, 1968)
“Profesorsko naselje” u Ulici kneza Višeslava u Beogradu (1970)
Zgrada “Rudnapa” između ulica Vuka Karadžića, Uskočke i Delijske u Beogradu (1977–79)
Stambeno naselje na Vračaru, u Njegoševoj ulici u Beogradu (1970–78)
Vila u Tolstojevoj ulici u Beogradu (1978)
Fabrika keramike u Mladenovcu (sa Đ. Stefanovićem i I. Antićem)
