(1930, Vršac – 2021, Beograd)

Diplomirao 1956. a doktorirao 1989. radom Savremeno vrednovanje arhitektonskog stvaralaštva na Arhitektonskom fakultetu Univerziteta u Beogradu. Radio u privredi, društvenim institucijama i projektantskim ateljeima (tehnički biro Beogradskog univerziteta, “Komgrap-projekt”, od 1968), udvajajući ove obaveze istrajnim teorijskim i kritičkim promišljanjem arhitekture.

Dobitnik je godišnje nagrade ULUPUDS-a za 1985, nagrade istog udruženja za životno delo (1995), druge nagrade šestog Salona urbanizma u Nišu (1997) za delo Arhitektura: politica ultra, nagrade “Lazar Nančić” Kulturno-prosvetne zajednice Vršca (2001) i drugih priznanja.

Premda se sa uspehom bavi arhitektonskim projektovanjem, unutrašnjom arhitekturom i dizajnom, najviše domete i priznanja ostvario je u oblasti arhitektonske teorije i kritike koju kroz više decenija usavršava poimajući je kao urboarhitektonsku filosofemu – misaonu analitiku koja teži dosezanju filosofskog tumačenja posmatranog dela ili fenomena. Tokom svog plodnog profesionalnog veka objavio je preko dve hiljade kritika, eseja iz oblasti arhitekture, urbanizma, prostornog planiranja i dizajna, od prvog koji je publikovao 1959. godine.

Ostvarenja:

Rekonstrukcija bivše zgrade kasarne u Gradsko amatersko pozorište u Bečeju (1978–79)

Centralna kuhinja i pekara u Kovinu (1976–1980)

Projekti za fabriku keksa “VIK” u Vršcu (1983)

Kompleks sušare semene robe u Bečeju (1984)

Centar male privrede na Voždovcu (1988)

Enterijer bifea “Limovac” na Bajlonijevoj pijaci

Enterijer hotela “Šumadija” na Banovom Brdu

Redizajn enterijera restorana “Mala Moskva” i dr.

Knjige:

Kritičke filosofeme arhitekture, Beograd 1987.

Arhitektura – horizonti vrednovanja, Beograd 1988.

Architectura: politica ultra, Beograd 1996.

Urbani sentimenti – anahronika lepe varoši, 2000.

ArhitekTuristi, Beograd 2000.

Arhitektura: salonska vizura, Beograd 2001.

Svici u betonu. Naučne konture urb-arhitekture, Beograd 2003.

Istorija urbanih teorija, Beograd 2004.