Vujović, Branko

(1935, Podgorica – 2017, Beograd)
 
Školovao se u Suvorovskom učilištu u Kursku i Višoj vojnoj akademiji u Moskvi (1956). Na Filozofskom fakultetu u Beogradu – Odseku za istoriju umetnosti – diplomirao je 1961, a doktorirao 1984. godine. Od 1962. do 1981. službovao je u Zavodu za zaštitu spomenika kulture grada Beograda, jedno vreme i kao rukovodilac Odseka za istraživanje. Odatle prelazi u Muzej grada Beograda gde do 1984. radi kao rukovodilac Odeljenja za pokretne spomenike. Karijeru univerzitetskog nastavnika počeo je na Prirodno-matematičkom fakultetu u Beogradu (1984-85), a nastavio, sve do penzionisanja u zvanju redovnog profesora, na Fakultetu primenjenih umetnosti u Beogradu. Osim pedagoškim radom bavi se naučnim istraživanjem istorije srpske umetnosti XVIII i XIX veka. Uzeo je učešća u brojnim domaćim i međunarodnim naučnim skupovima iz istorije umetnosti, balkanologije i zaštite spomenika kulture. Autor je blizu dve stotine stručnih i naučnih radova, autor desetine knjiga i monografija i prevodilac četiri knjige. Osnivač je i dugogodišnji glavni urednik časopisa “Sveske Društva istoričara umetnosti” (1977).e-mail: vujovicL73@gmail.com
KnjigeLikovna kultura Srbije u vreme prote Mateje Nenadovića, 1978.
Vaznesenjska crkva u Beogradu, Beograd 1984.
Crkveni spomenici na području Beograda, Beograd 1973.
Umetnost obnovljene Srbije : 1791-1848, Beograd 1986.
Nadgrobni spomenici manastira Grgetega, Novi Sad 1988.
Crkva svetog Velikomučenika Dimitrija u selu Leskovcu, 1992.
Beograd u prošlosti i sadašnjosti, Beograd 1994.
Manastir Fenek, “Draganić”, Beograd 1995.
Saborna crkva u Beogradu, Beograd 1998.
Beograd – Kulturna riznica, Beograd 2003.
Istorija umetnosti (udžbenik)Beograd 2005. i dr. vujovic,traka

 

 

One thought on “Vujović, Branko

  1. Pingback: N o v o s t i | AKADEMIJA ARHITEKTURE SRBIJE

Comments are closed.